پویشی در علوم انسانی

جریان سکولار غرب زده، پس از پایان جنگ تحمیلى و نومیدى از نتیجه گیری توطئه هایى که هر یک براى شکست یک جامعه انقلابى و نوپا کافى بود، تلاش گسترده ای را برای استحاله ارزش ها، فرهنگ انقلاب و جامعه دینى سازماندهى کرد. آنان سپس هم گام و همراه با توطئه قدرت هاى غربى، به تدریج با رخنه در مطبوعات و نشر آثار نوشتارى، در مخدوش جلوه دادن مبانى فکرى جامعه اسلامى از هیچ کوششى فروگذار نکردند. امروز لایه هاى مختلف این جریان، به رغم اختلاف هاى موضعى و صورى، در تضعیف و استحاله ارزش ها و فرهنگ انقلاب بر مبناى تفسیرى از اسلام که مسالمت جویانه و هم سو با فرهنگ غرب است، هم داستان شده اند و اختلافات داخلى خود را فعلاً به کنارى نهاده اند. آنان در جهت دست یابى به هدف خویش، از تاکتیک هاى مختلفى سود  می برند و همواره در تلاش اند تا فضاى سیاسى و فرهنگى جامعه را با ابزارهاى فرهنگى که در اختیار دارند ملتهب و مشوّش نشان دهند.
آنان دریافته اند که تداوم حیات سیاسی شان تنها در ایجاد چنین فضایى امکان پذیر است. ازاین رو، هرازچندگاهى با شگرد تبلیغاتى خاص خود و با ایجاد جوّ و فضاى کاذب در جامعه، مسأله و حادثه اى را برجسته سازى مى کنند، تا بتوانند تا مدت ها با ایجاد مشغله ذهنى براى جامعه از آن بهره بردارى سیاسى  کنند. در این امر که با تمهیدات قبلى و حساب شده شکل مى گیرد، تلاش مى شود حداکثر بهره بردارى در جهت مشوّش سازى افکار عمومى و تضعیف باورها، ارزش ها و هنجارهاى جامعه صورت پذیرد. دشمن با هدف ارائه تحلیل یک سویه، متعارض و متکثر می کوشد در مجارى شناخت ارزش ها و هنجارهاى جامعه، سرگشتگى و سردرگمى ایجاد کند.
اینک جریان سکولار، که ماهیتى تمامیت خواه و فزونى طلب دارد، سوداى قدرت در سر مى پروراند و به فتح سنگر به سنگر آن مى اندیشد و به چیزى کم تر از تصرف همه سنگرهاى قدرت قانع نیست. حاضر است ارزش هایى را که جامعه بدان پای بند و در راه آن رنج و مرارت ها کشیده است، به راحتى به کنارى نهاده تا مسند قدرت را، که غایه القصواى تربیت یافتگان مکتب ماکیاولى و سکولاریسم است، به چنگ آورد. اگر گاهى نیز ملاحظه افکار عمومى دین باوران و متدینان را مى کنند، ناشى از نگرشى ابزارى به دیانت و اسلام و قرآن است؛ از این رو، از قرآن و روایات و فرمایشات حکیمانه حضرت امام(ره) به عنوان ابزارى برای تحکیم قدرت خود بهره مى برند. جریان سکولار از تجدیدنظرطلبانى که از اصول و ارزش هاى انقلاب سر برتافته و نادمند و احیانا داراى عملکرد انقلابى در گذشته بوده اند، به مثابه پلى برای دست یابى به اهدافشان بهره بردارى مى کنند، چنان چه در صدر اسلام نیز برخى شخصیت هایى که عمرى در رکاب پیامبر(ص) با دشمنانش جنگیده بودند، راه را برای استیلاى حزب اموى هموار ساختند.
بنابراین، در وراى بسیارى از حوادث و جریانات و جوّ کاذب و ترویج خشونت در جامعه، سکولارهاى غرب زده اى قرار دارند که بسیارى از آن ها از روز نخست انقلاب، هیچ گاه با انقلاب کنار نیامدند و از همان آغاز یا در لاک بى تفاوتى فرو رفتند یا آشکارا با آن به ستیز برخاستند. برخى نیز که کم وبیش داراى عملکردى مثبت در ارتباط با انقلاب بوده اند، اینک از عملکرد گذشته خویش نادم هستند.
این افراد گاه در جهت زوال قداست و مشروعیت نظام اسلامى درصدد خلق ادبیات سیاسى ویژه اى، که ریشه در فرهنگ جدید غرب دارد، هستند؛ واژگانى که بتوان با رنگ و لعابى اسلامى آن ها را برای اهداف خویش به استخدام درآورد. آن گونه که در نهضت مشروطه از الفاظى چون آزادى و مشروطه خواهى برای حاکمیت سکولاریسم و محو آثار و ارزش هاى دینى جامعه اسلامى بهره جستند.
این امر اینک از سوی سکولارها، با سه دهه تجربه رویارویی با انقلاب اسلامى، با حساسیت و ظرافت  تعقیب مى شود، از این رو با اتخاذ سیاستى گام به گام با هدف استحاله نظام و قداست زدایى از نظام اسلامى، به طرح شبهاتی هم چون «ولایت فقیه در چارچوب قانون اساسى» و نیز «مشروعیت نظام اسلامى به رأى مردم» پرداخته اند. از سوی دیگر درصدد القای ناکارآمدی نظام هستند و با ترویج فرهنگ برهنگی و ابتذال در پی استحاله ارزش های انقلاب اسلامی برآمده اند. برخی روشنفکرنماها که بیشتر نقش روشنفکران خودباخته غربی را بازی می کنند، برای این که از قافله به اصطلاح فرهنگ و تمدن عقب نمانند و برای جلب مشتری، به طرح شعارهای تاریخ مصرف گذشته غربی هم چون آزادی، جامعه مدنی، و... می پردازند تا برای خود مشتری دست وپا کنند. برخی نیز با طرح شبهات به اصطلاح علمی و به تدریج با اهرم هاى اجرایى، نظام اسلامى ازجمله نظارت استصوابى، شوراى نگهبان، مجلس خبرگان و اختیارات ولى فقیه را که از اصول متقن قانون اساسى است، زیر سوال می برند. به نظر مى رسد، در این برهه حساس، وظیفه تمامى رهروان اسلام ناب و دلسوزان انقلاب این است که با پای بندی به ارزش های اسلامی و اندیشه های ناب معمار بزرگ انقلاب، فارغ از حب و بغض هاى گروهى و جناحى، و تنها با معیار قرار دادن ارزش هاى والاى اسلام، توطئه هاى استحاله ارزش هاى دینى و مقدسات نظام اسلامى را خنثى کنند.